Ik heet weer Yavuz
Door: Joost M. de Jong
Blijf op de hoogte en volg Joost M.
28 Juli 2005 | Turkije, Istanbul
Hoi daar ben ik weer met een spannend verhaal!
Zoals jullie kunnen zien ben ik weer terug in Istanbul. Het voelt een beetje als thuiskomen en ik kan welhaast niet wachten tot het weerzien met mijn vrienden alhier. Het is fijn om de mensen weer een taal te horen spreken die ik (min of meer) kan verstaan en waarvan het geluid me derhalve als muziek in de oren klinkt.
De reden van mijn toch wel plotse terugkeer naar Istanbul vannacht is een spannende ervaring met twee vuile dieven gisteren.
Oooohhh, echt?!
Euh, ja.
Ik ging woensdagochtend vroeg om vier uur met de trein naar Sofia en was daar om zeven uur ‘s ochtends. Ik heb geprobeerd een echte paprikaworst te kopen Inge maar mijn Bulgaars was zo slecht dat ik met een soort van overheerlijke pittige ham de winkel weer uitkwam. Helaas dus nog geen paprikaworst. maar die ham was een traktatie waar ik aan toe was. Op het plein voor de fontein bij de Sveta Nedalya moskee heerlijk zitten smikkelen tot ik met de man naast me aan de praat raakte. Toen Frankie me uiteindelijk aanbood om bij hem te overnachten vond ik dat een supergoed idee. We zijn samen naar zijn flat gegaan om mijn spullen te droppen en daarna de stad in geweest. in de stad ontmoetten we een vriend van Frankie, een jongen genaamd Martin. Samen met Desi, de vriendin van Martin, hebben we gevieren een biertje gedronken en een hoop lol gehad. Toen zijn we even teruggegaan naar Frankies huis zodat ik kon douchen en mijn kleren kon wassen. Op dat moment had ik het nog niet door maar de vragen over hoeveel mijn camera waard was en hoeveel geld ik had, hadden een belletje moeten laten rinkelen. Martin wilde per se al mijn ringtones horen in de tram en ik vond dat amusant maar toen we nadat ik mijn kleren gewassen had en gedoucht was, naar de stad wilden teruggaan, vroeg Martin mij of ik een oplader had en stelde mij voor om mijn telefoon in het appartement te laten (teneinde deze op te laden), evenals mijn camera overigens en mijn andere waardevolle spullen. Ik vroeg waarom en het grappige is dat Martin daarop zei dat er zoveel zigeuners in de stad waren die mijn spullen zouden jatten. (Als er iemand op een zigeuner leek was hij het.) Ik vertelde hem dat ik het risico wel wilde nemen. Toen we vervolgens weer naar de stad gingen heb ik ze de hele tijd over mijn camera en telefoon horen praten (niet alle woorden in het Bulgaars zijn anders jongens) en dat maakte dat ik erg achterdochtig werd. Eindelijk. Want jongen.hebjehet.eindelijk.allemaal.door.nu? Deze mensen hadden het op mijn spullen gemunt! Helaas kon ik niets anders bedenken dan het spelletje gewoon mee te spelen tot ik een kans zou krijgen om er met mijn bezittingen tussenuit te knijpen. Ik realiseerde me dat dat nog moeilijk zou worden met niet een, maar twee van die knakkers.
We hebben Sofia bekeken (keimooie stad trouwens) en zijn op een gegeven moment bier gaan drinken in een park. En toen bleef Frankie wel erg lang weg om alleen maar even naar de wc te gaan. ik heb Martin moeten overhalen om naar het appartement te gaan en hij was duidelijk aan het tijdrekken. ik werd er echt zenuwachtig van want de kans was groot dat ik mijn spullen niet terug zou zien als Martin door zou krijgen dat ik hun plan doorzag. En inderdaad werd hij steeds sjagrijniger naarmate we dichter bij het appartement kwamen. Op het laatst sprak hij ook ineens geen Engels meer en schreeuwde enkel nog in het Bulgaars tegen me. ik hield me van de domme maar toen ik mee naar binnen wilde sloot Martin me snel buiten en kwam even later met mijn rugzak weer terug... Het leek in orde maar na een snelle controle zag ik dat mijn tas was leeggegooid en dat de spullen er weer in willekeurige volgorde in waren teruggestopt. Van Frankie geen spoor en Martin bleef maar in het Bulgaars tegen me schreeuwen, iedere keer als ik hem duidelijk probeerde te maken dat ik nog drie onderbroeken, een T-shirt en weet ik wat niet meer miste.
Martin ging al middelvinger opstekend naar binnen en ik had heel kwaad kunnen worden -maar daar schoot ik niets mee op bedacht ik. in plaats daarvan heb ik meteen de politie gebeld; Gelukkig kwamen die snel en samen zijn we naar het appartement gegaan waar ik nog mijn tent, mijn ondergoed-dat-ik-te-drogen-had-gehangen en mijn poncho terugkreeg. En dat was het. Een grijnslachende Martin deed de deur dicht en meer kon de politie niet doen. Natuurlijk had ik langer kunnen blijven en een aanklacht indienen maar daar had ik echt geen zin in. ik heb aan de twee agenten gevraagd of ze me een lift wilden geven met hun Lada Nova en ben door hen afgezet op het busstation waar ik blij was een ticket naar Istanbul te kunnen kopen. ik wilde geen moment langer in Sofia blijven. ik had het wel even gehad met Bulgarije ondanks dat het een schitterend land is en ik zeker nog een keer terug wil om in de bergen te wandelen of mijn aars in het witte zand aan de Zwarte Zee te drukken. Of met Tommy de plaatslijke voorraad Pleven-pils soldaat te maken.
Toch was dit weer een goede ervaring voor me. ik hoop eigenlijk niet dat ik nog vaker hoef te merken dat er nogal wat rotte mensen rondlopen (Dat weet ik nu inmiddels wel dacht ik zo en: oh, beschremengel leest gij dit ook?) maar tegelijk leer ik zo wel hoe de wereld in elkaar steekt en hoe ik daarmee om wil gaan.
Gelukkig kan ik gewoon blijven lachen!
Heel veel vrolijke groeten dus en bekijk de kiekskes maar. Kijk ook nog even naar de vorige berichtjes. Daar heb ik ook nog wat nieuwe foto’s bij geplaatst.
Houdoe,
Yavuz
Ps ik vind het keitof dat jullie dit lezen en ik lees ook graag hoe het met jullie gaat of wat je van al mijn lulkoek vindt. Schroom dus niet en laat een berichtje achter, AlbertJan en Hilda!
Zoals jullie kunnen zien ben ik weer terug in Istanbul. Het voelt een beetje als thuiskomen en ik kan welhaast niet wachten tot het weerzien met mijn vrienden alhier. Het is fijn om de mensen weer een taal te horen spreken die ik (min of meer) kan verstaan en waarvan het geluid me derhalve als muziek in de oren klinkt.
De reden van mijn toch wel plotse terugkeer naar Istanbul vannacht is een spannende ervaring met twee vuile dieven gisteren.
Oooohhh, echt?!
Euh, ja.
Ik ging woensdagochtend vroeg om vier uur met de trein naar Sofia en was daar om zeven uur ‘s ochtends. Ik heb geprobeerd een echte paprikaworst te kopen Inge maar mijn Bulgaars was zo slecht dat ik met een soort van overheerlijke pittige ham de winkel weer uitkwam. Helaas dus nog geen paprikaworst. maar die ham was een traktatie waar ik aan toe was. Op het plein voor de fontein bij de Sveta Nedalya moskee heerlijk zitten smikkelen tot ik met de man naast me aan de praat raakte. Toen Frankie me uiteindelijk aanbood om bij hem te overnachten vond ik dat een supergoed idee. We zijn samen naar zijn flat gegaan om mijn spullen te droppen en daarna de stad in geweest. in de stad ontmoetten we een vriend van Frankie, een jongen genaamd Martin. Samen met Desi, de vriendin van Martin, hebben we gevieren een biertje gedronken en een hoop lol gehad. Toen zijn we even teruggegaan naar Frankies huis zodat ik kon douchen en mijn kleren kon wassen. Op dat moment had ik het nog niet door maar de vragen over hoeveel mijn camera waard was en hoeveel geld ik had, hadden een belletje moeten laten rinkelen. Martin wilde per se al mijn ringtones horen in de tram en ik vond dat amusant maar toen we nadat ik mijn kleren gewassen had en gedoucht was, naar de stad wilden teruggaan, vroeg Martin mij of ik een oplader had en stelde mij voor om mijn telefoon in het appartement te laten (teneinde deze op te laden), evenals mijn camera overigens en mijn andere waardevolle spullen. Ik vroeg waarom en het grappige is dat Martin daarop zei dat er zoveel zigeuners in de stad waren die mijn spullen zouden jatten. (Als er iemand op een zigeuner leek was hij het.) Ik vertelde hem dat ik het risico wel wilde nemen. Toen we vervolgens weer naar de stad gingen heb ik ze de hele tijd over mijn camera en telefoon horen praten (niet alle woorden in het Bulgaars zijn anders jongens) en dat maakte dat ik erg achterdochtig werd. Eindelijk. Want jongen.hebjehet.eindelijk.allemaal.door.nu? Deze mensen hadden het op mijn spullen gemunt! Helaas kon ik niets anders bedenken dan het spelletje gewoon mee te spelen tot ik een kans zou krijgen om er met mijn bezittingen tussenuit te knijpen. Ik realiseerde me dat dat nog moeilijk zou worden met niet een, maar twee van die knakkers.
We hebben Sofia bekeken (keimooie stad trouwens) en zijn op een gegeven moment bier gaan drinken in een park. En toen bleef Frankie wel erg lang weg om alleen maar even naar de wc te gaan. ik heb Martin moeten overhalen om naar het appartement te gaan en hij was duidelijk aan het tijdrekken. ik werd er echt zenuwachtig van want de kans was groot dat ik mijn spullen niet terug zou zien als Martin door zou krijgen dat ik hun plan doorzag. En inderdaad werd hij steeds sjagrijniger naarmate we dichter bij het appartement kwamen. Op het laatst sprak hij ook ineens geen Engels meer en schreeuwde enkel nog in het Bulgaars tegen me. ik hield me van de domme maar toen ik mee naar binnen wilde sloot Martin me snel buiten en kwam even later met mijn rugzak weer terug... Het leek in orde maar na een snelle controle zag ik dat mijn tas was leeggegooid en dat de spullen er weer in willekeurige volgorde in waren teruggestopt. Van Frankie geen spoor en Martin bleef maar in het Bulgaars tegen me schreeuwen, iedere keer als ik hem duidelijk probeerde te maken dat ik nog drie onderbroeken, een T-shirt en weet ik wat niet meer miste.
Martin ging al middelvinger opstekend naar binnen en ik had heel kwaad kunnen worden -maar daar schoot ik niets mee op bedacht ik. in plaats daarvan heb ik meteen de politie gebeld; Gelukkig kwamen die snel en samen zijn we naar het appartement gegaan waar ik nog mijn tent, mijn ondergoed-dat-ik-te-drogen-had-gehangen en mijn poncho terugkreeg. En dat was het. Een grijnslachende Martin deed de deur dicht en meer kon de politie niet doen. Natuurlijk had ik langer kunnen blijven en een aanklacht indienen maar daar had ik echt geen zin in. ik heb aan de twee agenten gevraagd of ze me een lift wilden geven met hun Lada Nova en ben door hen afgezet op het busstation waar ik blij was een ticket naar Istanbul te kunnen kopen. ik wilde geen moment langer in Sofia blijven. ik had het wel even gehad met Bulgarije ondanks dat het een schitterend land is en ik zeker nog een keer terug wil om in de bergen te wandelen of mijn aars in het witte zand aan de Zwarte Zee te drukken. Of met Tommy de plaatslijke voorraad Pleven-pils soldaat te maken.
Toch was dit weer een goede ervaring voor me. ik hoop eigenlijk niet dat ik nog vaker hoef te merken dat er nogal wat rotte mensen rondlopen (Dat weet ik nu inmiddels wel dacht ik zo en: oh, beschremengel leest gij dit ook?) maar tegelijk leer ik zo wel hoe de wereld in elkaar steekt en hoe ik daarmee om wil gaan.
Gelukkig kan ik gewoon blijven lachen!
Heel veel vrolijke groeten dus en bekijk de kiekskes maar. Kijk ook nog even naar de vorige berichtjes. Daar heb ik ook nog wat nieuwe foto’s bij geplaatst.
Houdoe,
Yavuz
Ps ik vind het keitof dat jullie dit lezen en ik lees ook graag hoe het met jullie gaat of wat je van al mijn lulkoek vindt. Schroom dus niet en laat een berichtje achter, AlbertJan en Hilda!
-
28 Juli 2005 - 11:04
Matthijs:
Als ik het goed begrepen heb, ben je dus uiteindelijk niks kwijtgeraakt, toch? Wat een eikels. Goed dat je nog kan lachen en een goed idee om weer even terug te gaan naar 'huis'. -
28 Juli 2005 - 11:37
Sjoerd:
Joost is de held!!. Wat een verhaal. ik hoop dat je engel snel op je schouder gaat zitten en dat je visa er aankomt etc etc. Ik zit in je fanclub!! -
28 Juli 2005 - 11:38
Sjoerd:
PS. Witte tanden zijn mooier.... -
28 Juli 2005 - 11:38
Rogier:
Hee Joost,
Leuke chatsessie net. Het enige nadeel van in je eentje reizen is dus dat je makkelijker het slachtoffer wordt van, in dit geval niet al te snuggere, (kruimel)dieven.
Als ze maar zo dom blijven dan heb je het tenminste op tijd door ;).
Veel plezier maar weer in Istanbul. -
28 Juli 2005 - 13:02
George:
Joost,ik ben erg onder de indruk van al je verhalen.
Hou je haaks! -
28 Juli 2005 - 15:25
Geert:
Hej reizende neef,
Ik ben zelf ook wel eens een keertje benaderd door vage lui in vreemde landen maar jou avonturen slaan alles! Ga er maar van uit dat je er als blanke met een tas uitziet als een wandelende pin-automaat. Weest dus op uw hoede als iets te mooi is om waar te zijn, zoals saxofoons voor 5 lev of de beruchte “gratis” rondleidingen en slaapplaatsen. Gelukkig willen mensen meestal slechts een dikke fooi, een biertje of een goede maaltijd op een terras. Op zich geen probleem als mensen iets van je willen, zolang het maar duidelijk is wat. Per slot van rekening wil jij ook wat van hen, namelijk de prettige schijn van vriendschap en een ingang tot het leven in een land.
In vergelijking met al jou avonturen is het leven hier in Stockholm heerlijk saai. Ik werk wat in het lab of achter de computer en we houden af en toe een extra siesta in de tuin. Ben net terug uit Berlijn waar Else nog eventjes woont, was ook erg relaxed allemaal. Over een paar weken komt Else hier, dan ga ik wel wat Zweeds buitensportvertier organiseren, kanoen bijvoorbeeld. Wist ge overigens dat Marijne eind augustus op bezoek komt in Stockholm!
Mooie reisverslagen schrijf je trouwens. Ik zie al voor me hoe wij allen op een zeker pinksterweekeinde rond het kampvuur zullen zitten en ademloos toe zullen luisteren naar de avonturen van onze reizende neef.
Hej då! -
28 Juli 2005 - 15:47
Christien:
ik krijg weer even buikpijn als ik dit lees en zucht maar eens. Jongen let je toch wel goed op je spullen zeg!? Verander je de titel van je site nu in "jongen waar is het nu?" -
28 Juli 2005 - 16:20
Sicco:
Joost, fijne kerel, Hou je taai! Doe ik ook. ik hoop dat je mijn mail van enkele weken geleden gelezen hebt. Als dat zo is, stuur ik je je hopelijk spoedig een update. Veel gebeurt omtrend mij. Maar lang niet zo boeiend als jouw avonturen! Te gek om te lezen, wel klote van die dieven. Dag vriend,
Sicco -
28 Juli 2005 - 18:06
Tijmen:
wat een toeval. Wij zijn nu ook weer in Istanbul, net aangekomen. Vandaag zitten we nog in het orienthostel, maar morgen gaan weer naar MAVI. Waar ben jij nu overigens in Istanbul? Misschien kunnen we ergens afspreken om ergens iets leuks te gaan doen. Turkiye is cok guzek! See ya later!!! -
28 Juli 2005 - 18:35
Aad:
He joost, wat een spannend verhaal, zit op het puntje van m'n stoel! Gelukkig heb je al je spullen nog.Vreemde mensen lopen er rond.... Heel veel plezier nog verder, xx aad -
28 Juli 2005 - 22:09
Marjan:
Heb je jouw camera dan nog wel?Had je die in het park dan bij je?Ik vind het maar eng, zulke gluiperds.Waarom heb je de vorige keer je visum niet gekregen?Denk je dat het dan nu wel zal lukken?Ik vond het fijn om weer eens met je te chatten vanmorgen.Geniet maar van Turkije en van je nieuwe vrienden.Een dikke kus van mij enne...die engelbewaarder heeft je wel degelijk beschermd hoor!~Denk daar maar eens over na. -
28 Juli 2005 - 23:39
De Zus Van Jongen Waar Zijn Je Spullen.nu:
Zo, wat moet ik er nog op zeggen... Weet je ik vind het gewoon jammer dat je nog steeds geen degelijke paprikaworst hebt gehad! Zondag weer een kans om een regatta te starten in een single! Thumbs up! -
29 Juli 2005 - 18:06
Hans:
Jonge, Jongen, waar ben je nu ... toch nog steeds je hoofd kwijt ???
ik heb je toch altijd al gezegd noooiiiit met vreemde mijnheren mee te gaan. Op deze reis is dit al de zoveelste keer !
wanneer leer je het nou !?
Je kunt beter een mooie vrouw opzoeken, daar heb je nog wat aan. Veel plezier, en ga eens die grens over naar -voor mijn part- verderop in Turkeije (op zoek naar de ark van noach of zo) richting Irak, is dat niet iets ?1 Allemaal hele fijne landen om al westerling te komen, lijkt mij. Verkleed je maar gauw als moslim.
Als de bodem van de put in zicht is lift je toch gewoon naar huis. HOME SWEET HOME. -
30 Juli 2005 - 11:11
Hilda:
Joost
Ik voel me betrapt!
Dacht ik "stiekum" mee te kunnen reizen....
Ik ben onder de indruk van je verhalen (en verbaasd over zoveel naiviteit....)
Gelukkig heb je je tent nog!!! Wanneer je mij een adres geeft stuur ik jou een extra bescherm engeltje.
Liefs,
Hilda -
30 Juli 2005 - 12:40
Else:
Ha die Joost in den verre
Via Geert op je amusante site beland.. Natuurlijk ook veel leedvermaak, naiefje op reis in kwadraat, begint haast op mij te lijken (ik beland ook graag in vreemde oorden op de verkeerde plaats, al zou ik mannen die Frankie heten zowieso niet vertrouwen).
Ga maar op zoek naar het heilige land! Syrie en Iran schijnen erg mooi te zijn, en zeker niet arelaxt...
Fijne reis, ik lees lekker mee
groeten
Else -
30 Juli 2005 - 13:48
Lieke:
Hee Yavuz,
het is maar goed dat we dit soort verhalen pas achteraf lezen want anders zouden we de hele tijd "pas op: achter je!!"-roepneigingen krijgen. Jammer van de dierbare voorwerpen vooral omdat de vuile dieven waarschijnlijk denken "oh, een wasknijper.. weg ermee" maar je hebt gelijk: vriendschap gaat verder dan voorwerpen dus zo bezien ben je ontzettend rijk! Hopelijk kom je snel weer superaardige mensen tegen! -
30 Juli 2005 - 14:29
Yavuz Zelf:
Haha Hilda, betrapt inderdaad. Ik vond het wel eens tijd worden. Echt leuk om wat van je te lezen. Dankjewel. Veel groeten aan AlbertJan en Mirte en houd deze naieve knul in de gaten. Hij gaat nog meer domme fouten maken en daar nog meer van leren en nog mooiere verhalen over schrijven. (Leuk he Else?) Ik ben trouwens ook blij dat ik die tent nog heb want het is een topper en ik heb hem nog eens gerepareerd ook en dat duurde wel een uur want de bus schommelde nogal. Jose bedankt voor het naaisetje! Ik heb trouwens nog eens nagedacht over die beschermengel en ik weet zeker dat het een goeie is want ik leef nog en wat nog belangrijker is (grapje): mijn tas is in ieder geval een stuk minder zwaar nu. Ik heb namelijk inmiddels een inventarisatie gedaan en ik miste nog mijn tandenborstel, een stuk zeep en een kam (het waren dus echt vuile dieven) en mijn trui en t-shirt en mijn zaklamp en een wasknijper en mijn waterfles en het naaisetje en ook mijn roeihart zakmes is weg (maar dit was voorspeld). Sommige van deze voorwerpen (met name de wasknijper) waren waardevolle cadeaus van mijn vrienden. Lieve vrienden, ik ga ervan uit dat jullie het me vergeven dat ik mijn vakantie niet wilde vergallen met ellenlange politieprocedures en dat jullie het met me eens zijn dat onze vriendschap verder gaat dan een voorwerp, hoe groot de emotionele waarde hiervan ook mag zijn. Lieve ex-collega's van het KLPD, mochten jullie teleurgesteld zijn in mij: dat is dan jammer. haha, toch draag ik de politie en haar werk een warm hart toe, maar zij zou niet nodig hoeven zijn als wij allemaal eens realiseren dat het ook anders kan. Een stukske liever en cq dan wel leuker. veel liefs van uw idealist Yavuz -
30 Juli 2005 - 19:53
Feia:
lieve joost, vanuit dubrovnik, geniet ik ook mee van je mooie stories. Moet zeggen dat liften inderdaad supertof is, en ook hier is het belachlijk heet. Wel klote van al die nare mensen die er hier op twee benen rondlopen. Sla je dr mooi doorheen. Liefs -
31 Juli 2005 - 10:55
Sylvia:
Yavuz, wat een avonturen allemaal..Pas goed op jezelf! Ik wacht met spanning op je nieuwe verhalen -
31 Juli 2005 - 22:29
Zus Van Jongen. Win Jij.nu?:
Nou, jongens en meiden, ik zal deze website eens opvrolijken. De rouwperiode is nu weer voorbij! En overal kan gevierd worden, dat de zus van jongen even mooi haar eerste troffee in haar eerste regatta binnen heeft gehaald. Hieper de piep hoera. Betere raportages zijn te lezen op haar website. -
01 Augustus 2005 - 09:50
Nienke:
HAHAH Hilda, sorry voor dit hoogverraad! Maar vanuit reizigers perspectief is het nou eenmaal leuk om te weten wie er met je mee leest.. Toch Joost? Crisis wat een verhalen, ongelovelijke nare, nare mensen.. Ik stuur je een mail KUS -
02 Augustus 2005 - 20:34
José:
Ha lieve Joost!
Wat fijn dat mijn naaisetje van pas kwam, jammer dat ie al weer weg is. Als het nodig is wil ik mijn Anker wel even opsturen! Ik heb op vakantie in Kroatie nog van je gedroomd! Je kwam plotseling terug op de fiets en had heel lang haar! Op de foto's te zien duurt het nog wel even voordat het zo lang is en je dus terugkomt. Mocht je de boeven zat zijn: ben met EJ in Ljubljana geweest, misschien een idee voor de terugweg want het is er erg mooi en gemoedelijk. Volgens het ANWB boekje waar je nog 100 nederlanders mee door de stad ziet lopen zijn er in Slovenie maar 1000 boeven en die zitten allemaal in de gevangenis! (vrije vertaling van mijn kant, maargoed). Nou geniet lekker, drink een biertje van me en tot een aantal centimeters meer haar!
veel liefs
José -
03 Augustus 2005 - 12:27
Pieter L'01:
Ik lees met plezier je verhalen, ik ben trots op je, ik vind je goed en omdat l2001 je moet missen in Zeeland,(14 okt) even een sfeerimpressie, gemaakt door Eric en Ruben;
Het Zeeuws meisje en de acht knapen
De dag nog vroeg, het water stil.(hmm, bekend?) Hoewel het zaterdagochtend was stond het Zeeuws meisje al naast haar bed. Vandaag geen school en geen ringrijden. Vandaag was het de dag waar ze al zo lang naar uitkeek. Noch haar verjaardag, noch sinterklaas; dit weekend zouden de grote leden gaan strijden om de eeuwige roem van haar stad. Voor één dag althans.
Zachtjes, zonder haar ouders wakker te maken, liep ze naar beneden de keuken in. Het licht van de koelkast deed haar mooie blauwe ogen pijn. Honger had ze niet, ook al had ze gisterenavond niet haar bordje met mosselen leeg gegeten. “Wat is er toch?”, had haar moeder nog gevraagd. “Weet ik niet”, antwoordde ze, “gewoon….”. Maar wat moest ze? Moest ze haar moeder vertellen dat ze nerveus was? Nerveus om die acht knapen die ieder jaar weer terug kwamen en de stad, en haar wangen, van een rode gloed voorzagen. Ze had haar moeder toch niet kunnen vertellen dat…
Voorzichtig trok ze de deur achter haar dicht, holde de straat uit op weg naar de loods. Bijna struikelde ze over haar ongestrikte all-star gympjes. Haar hart, dat reeds in haar keeltje klopte, sloeg een keer over. “Voorzichtig”, fluisterde ze zichzelf in. “Nu geen fouten maken!”. Met de ochtendzon op haar hoofd rende ze door de straat, de hoek om. De zilte wind deed het zweet koud uitslaan op haar gezicht. Nog even en dan…
Daar aangekomen zag ze dat de knapen van het rode leger reeds beslag hadden gelegd op de loods. Haar verschijning liet de knapen niet ongemerkt voorbij gaan. Weldra werd zij omringd door de acht en er ging een tinteling door het Zeeuws lijfje dat zij slechts kende van… ja, van wat eigenlijk? Een schelle stem deed het moment van vertwijfeling snel vergeten; de knapen werden verzocht ten strijde te trekken. Schijnbaar onbewogen maakten de mannen zich klaar en begaven zich naar de start om het pleit te beslechten
Haal na haal, als een zwaan zo majestueus…..ach de geschiedenis kent allen.
’s Avonds zaten zij aan voor het feestmaal en ook het Zeeuws meisje mocht delen in vreugde. Later, veel later bij het krieken van de dag sloot het Zeeuws meisje de deurtjes van haar bedstede achter zich. Nog 364 nachtjes slapen… -
03 Augustus 2005 - 12:32
Pieter:
(Nog even dit: Het nieuwe officiele Zeeuwsmeisje-model is dat leuke kippetje van de honte, je weet wel, die ene...., maar goed daarom komt dit prachtige verhaal in het verenigingsblaadje van de honte) -
03 Augustus 2005 - 12:37
Pieter:
(Nog even dit: Het nieuwe officiele Zeeuwsmeisje-model is dat leuke kippetje van de honte, je weet wel, die ene...., maar goed daarom komt dit prachtige verhaal in het verenigingsblaadje van de honte) -
03 Augustus 2005 - 12:37
Pieter:
(Nog even dit: Het nieuwe officiele Zeeuwsmeisje-model is dat leuke kippetje van de honte, je weet wel, die ene...., maar goed daarom komt dit prachtige verhaal in het verenigingsblaadje van de honte) -
03 Augustus 2005 - 12:42
Pieter:
(sorry van die 2, nu 3 overbodige berichten, ik snap niet hoe dat kan) -
09 Augustus 2005 - 15:43
Jeroen:
Hoorde van Geert van je site, erg goed, knap van je dat je toch weer uit de nesten bent geraakt Veel plezier nog verder en ik blijf je volgen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
