Kom ga mee naar Henkieland...

Terwijl Inge geinspireerd door ons tripje van vandaag lekker Tomb Raider zit te kijken, duik ik even achter de computer om de laatste wetenswaardigheden, grappen EN grollen aan het digitale papier toe te vertrouwen.
Op naar Supreme Henkie land, zei ik in het vorige bericht? Nou, wat een Henkies hier zeg. Voorbeeldje:
Wij boeken een busticket bij ons gasthuis voor de reis naar Siem Reap de volgende ochtend en vertellen erbij dat we dan graag om 11:00 uur vertrekken willen zodat we nog kans hebben om 's ochtends vroeg wat van het stadje te zien. Dat kan, geen probleem. Henkie 1 regelt dat wel even. Vervolgens vragen wij de collega van Henkie 1 even later hoe laat het koninklijk paleis de deuren opengooit, zegt die ons doodleuk: "Maar daar hebben jullie helemaal geen tijd voor als je om zeven uur de bus neemt." Huh, wat? "Oh pardon", zegt Henkie 1, "Da's waar ook, jullie gingen om 11:00 uur. Dat kan, geen probleem."
Gelukkig konden we de volgende ochtend lekker op ons gemakje de PRACHTIGE stad Phnom Penh bekijken en werden wij om 11:15 uur opgehaald en naar het vertrekpunt gebracht. Helaars vergaten we de batterijoplader en ik ging even met een scootertje terug naar ons gasthuis en daarna naar het vertrekpunt. Nou, Supreme ScooterHenkie wist wel waar het allemaal was, maar nadat ik hem eerst de weg had moeten wijzen naar ons gasthuis belandden we uiteraard ergens in een achterafstraatje met een boel schreeuwende mensen en ronkende bussen, maar mijn zus en mijn bus stonden er niet tussen (ai, poezie zowaar)!Toen ScooterHenkie mij bij een kantoortje af wilde zetten waar weliswaar een bord te ontwaren was met de naam van onze bestemming; Siem Reap, mocht ScooterHenkie van mij toch nog maar even doorrijden naar het goede adres dat ons gelukkig verteld werd door de behulpzame omstanders.
Enfin, Cambodia is een leuk land want alle Henkies bedoelen het goed en glimlachen er allerliefst bij. Hoe supremer de Henkie, hoe mooier de glimlach.

En vandaag gingen we dan naar het enorme tempelcomplex Angkor met als klapper de moeder van alle tempels; Angkor Wat!
Wat? Ja, Wat ja, dat betekent dus tempel en Angkor betekent stad en als je wilt kan je dus een week rondreizen in het gebied waar al die tempels liggen, volgens de LP dan. Wij bedachten dat we alle hoogtepunten van Angkor best in een dag konden proppen en ons dan ook nog met de fiets konden vervoeren. En het was een topdag en Inge mag er nog wat meer over schrijven maar ik vond het gaafst:
-keihard het melodietje van Indiana Jones zingen in de coolste aller; de Ta Prohm tempel (waar ook een scene van Tomb Raider is opgenomen die wij gewoon nog iets beter en meer eigentijds op de film hebben gelegd met in de hoofdrollen de twee meest avontuurlijke Indiana Jones/Lara Croft lookalikes a.k.a. Young and Inge de Jong, let maar eens op als we terug zijn maken we dur een blokbuster van!)
-bijna op een kleine bruine slang met een groene kop stappen tijdens het afdalen langs het olifantenpad bij de Phnom Bakhenkie tempel (zo heet ie echt en wie geeft mij de naam van het kleine bruine slangetje met de groene kop? En tuinslang en brandslang zijn het alvast niet volgens mij alhoewel de slang die we in Vietnam hadden gegeten wel verdacht taai smaakte...)
-het aanschouwen van een cobra die plots het pad op schiet, een kikker grijpt, even triomfantelijk om zich heen kijkt en vervolgens als een koning terug het struikgewas inschrijdt. WAUW!!!!!

Houdoe en tot snel!

joost