Tweede etappe koekie!

Hoi allerliefst fans van me! Ik zit nu achter de computer bij Ali's internettent op de Via San Vitale in Bologna. Het verblijf bij Nella in Bern was geweldig! Heel lekker gegeten, uitgeslapen, gebarbecued en gevoetbald in het park, geswingd op de fenomenale jazzmuziek van Chris Moore en zijn band (huisgenoot van Nella) en hele fijne gesprekken gevoerd, kortom alles wat je in een Villa Nellderhof (bedankt voor de term Nienke) mag verwachten. Nella heeeeeeel erg bedankt en groetjes aan Chris, Brigitte en Danu! Maandagochtend om half negen stond ik bij de oprit van de autobahn in Ausserholligen, de wijk in Bern waar Nella woont, maar daar konden de auto's niet veilig stoppen om mij en mijn dikke tas in te laden, dus ben ik maar gaan lopen naar een betere locatie. Na anderhalf uur gelopen te hebben en compleet natgeregend te zijn, duurde het nog maar een half uurtje voor ik werd meegenomen door een kerel die Neonreclames bouwt en onderhoudt. Haha, die natregentruc werkt toch altijd zie je maar weer! Op het eerste, het beste benzinestation te weten Grauholz (ja interessant joost vertel meer over dat benzinestation, nee sorry jongens daar kan ik niet aan beginnen dan wordt het echt helemaal een groot lulkoekverhaal en bovendien moet ik Ali betalen voor elke minuut dat ik hier zit te typen dus alsjeblieft vergeef me dat ik niet verder uitweidt over deze zeer bijzondere Zwitserse pleisterplaats). Van hier kreeg ik een lift van een rare trucker die isolatiemateriaal vervoerde en de hele tijd zat op te scheppen dat zijn vrachtauto de allerlichtste was vlavla.. Nou, de eerstvolgende mogelijkheid greep ik aan om aan zijn geouwehoer te ontsnappen en kreeg een lift van een man die me tot net voor Luzern meenam. Helaas sprak hij gebrekkig Engels en in plaats van op het volgende tankstation, wat ik dacht dat ik met hem had afgesproken, zette hij me er bij een afrit uit. En toen lieve adslkijkbuiskinderen, heb ik de snelste lift ooit gekregen. Ik stak de straat over naar de oprit, stak mijn duim op en het volgende moment was ik bezig mijn tas in een auto te laden. Gezellig met moeder en dochter voorin naar het volgende tankstation gereden dat helaas al na tien minuten bereikt werd, maar waar ik mijn geluk zou vinden in de Napolitaanse pizzabakker op weg naar Ischia! Deze man heeft mij zo'n slordige 500 kilometer meegenomen en bij Bologna op een tankstation afgezet. Daar was het slechts een kwestie van een dure Volvo aanklampen met de allerliefste italiaanse mensen erin (natuurlijk geselecteerd op het kenteken a la Bolognese) die mij midden in Bologna op het magnifieke Piazza Maggiore afzetten. En het eerste wat mij opviel, Matthijs en Elger, was de fontein aldaar, meer zeg ik er niet over haha.
Ik had Eric een sms gestuurd dat ik om 21:00 uur bij zijn huis zou zijn, maar ik ben een beetje omgelopen (a destra en sinistre door elkaar gehaald en zo) was uiteindelijk om 21:20 daar. Geweldig!
Toen ik aanbelde stak Eric zijn hoofd uit het raam en toen hij mij zag schreeuwde hij zo hard dat hij een schone voorbijgangster een rolberoerte (keurig Nederlands woord) bezorgde! Heerlijk om te zien hoe Eric hier leeft. Hij bezit Bologna als Christiaan Perugia. Grappig. Ik zal proberen snel een paar foto's te uploaden. Daarop is te zien hoe Eric met verve de rol van Capo Listo overneemt bij de Opera. Jongens, gisteren naar de opera MacBeth geweest. Wat was het GEWELDIG!!!! Ik houd van Bologna! tot snel, houdoe!
joost