Gave vakantie! (wij zijn gestoord)
Door: Joost M. de Jong
Blijf op de hoogte en volg Joost M.
30 Augustus 2006 | Vietnam, Hanoi
Nu jullie onze avonturen kunnen lezen op
www.ingedejong.waarbenjij.nu
was het voor mij lekker gemakkelijk omdat Inge hartstikke leuk ken vertellen, maar nu is het tijd om de berichtgeving even een kleine onafhankelijkheidsimpuls te geven en enkele feiten te vermelden die absoluut het vermelden waard zijn.
Op onze zware fietstocht door het woeste noordwesten van Vietnam waar al eerder Chinese, Franse en zelfs Amerikaanse soldaten het moesten afleggen tegen omstandigheden en bevolking was deze laatste factor ons gelukkig gunstig gezind en werden we overal hartelijk verwelkomd. Voordat we Muong Lay bereikten bijvoorbeeld werden wij ingehaald door de tijd en werd het iets vroeger donker dan wij gepland hadden (GRMBL). De voor die dag laatste kilometers die wij nog omhoog mochten kruipen op onze stalen rossen moesten dus maar efkens wachten tot de volgende stralende zomerdag. Met brede glimlachen van de ouders en grote ogen van de kinderen werden wij vervolgens als helden binnengehaald bij een heus bergvolkje. Een prachtige avond volgde met elkaars foto's kijken (redelijk ongelijke verdeling met iets meer foto's aan de kant van de Nederlanders), plaatselijke rijst mixen met meegebrachte knakworsten en pinda's (hmmm, er gaat niets boven je eten laten koken op een houtvuur) en het luisteren naar het wonderbaarlijke geblokfluit van de veel te lange Nederlander met de veel te lange baard. De volgende ochtend kwam de hele buurt televisie kijken, maar dat was waarschijnlijk omdat het het enige huis met stroom was in de wijde omtrek.
En het werd niet het enige leuke contact met de bergvolkjes want in Sa Pa, waar we de met hotels en toeristen gebombardeerde stad vaak verlieten voor spannende tochten in donkere grotten en zwemmetjes in watervallen op grote hoogten, werd Inge vaak door de bergvolkjes overgehaald tot het kopen van allerhande attributen waarbij zij, als ze het allemaal zou dragen, niet meer op zou vallen tussen de bergvolkjes, zelfs niet vanwege haar lengte; gebukt als zij zou gaan onder de zware last van de gekochte traditionele klederdrachten en sieraden in haar traditioneel handgebreide/geborduurde/geweefde handtas/rugzak.
Verder: mijn tweede achtereenvolgende in het buitenland gevierde verjaardag was uitzonderlijk GAAF, niet alleen omdat ik Inge bij me had (wat genieten geblazen is, ook als je niet jarig bent) maar ook omdat ons moeder weer eens een pretpakketje meegestuurd had. We hebben die dag de bus waarmee we zo'n drie uur gereisd hebben opgefleurd met ballonnen en slingers en ons gezang (af en toe loste ik Inge even af zodat ze op adem kon komen) maakte dat zelfsch het knakenvangstertje, dat een redelijk slecht humeur had na onze keiharde en verbeterde onderhandelingstechniek, een grote dikke vette glimlach niet kon onderdrukken. Feest alom!
's Avonds in Sa Pa zijn wij uit eten gegaan bij een plaatselijke Com Pho waarbij we Chang hadden uitgenodigd, een bergvolkjesmeisje dat Inge wat aan wilde smeren maar dat op haar centjes moest wachten tot na het eten, vonden wij, aangezien wij op dat moment niet gepast konden betalen. Anyhoe, Chang werd onze grootste bergvolkjesvriendin en toen even later de verdwaalde Poolse toerist Woytek ook aanschoof, werd het helemaal dikke pret. We hebben ontzettende lol gemaakt met dit leuke meisje en deze grappige Pool en dat voortgezet in het park met per persoon een echte 1.5 literfles Bia Hoi (Chang uitgezonderd vanwege de minderjarigheid).
Bia Hoi, beste mensen, was op het kleurhetzelfknuffelbeest van mijn mama, het mooiste verjaarscadeau.
Dit biertje, volgens de LP ooit geintroduceerd door de Tjechen (en dan zit het wel meer dan goed), wordt overal lokaal gebrouwen en gedistribueerd in hergebruikte frisdrankflessen met een heuse neppe verzegeling op de dop. Supermooi en supergoedkoop!
Nou, vandaag hebben we in Hanoi onze fietsen weer verpatst aan de luitjes van het hotel (shit ik gebruik nu ook al die rare woorden die Inge in de tijd dat ze in Rotterdam woonde, heeft opgepikt; 'luitjes' betekent bijvoorbeeld gewoon: mensen), en nu is het tijd om de bus te nemen naar het zuiden om in plaats van de frisse buitenlucht en etnische minderheden te gaan genieten van de stadse cultuur in Hue, Hoi An en Ho Chi Minh City (je weet wel, van die man met die coole sik).
Houdoe he!
-
30 Augustus 2006 - 11:22
Inge:
Hee schrijf je niets over de waterpuppet show???? -
30 Augustus 2006 - 11:22
Joost M. Hemzelf:
PS de waterpoppenshow in Hanoi is best leuk, maar als Inge niet zo hard had zitten gillen dat ze het zo gaaf vond de hele tijd, was ik soms in slaap gevallen. kusjes! -
30 Augustus 2006 - 12:04
Elger:
Mooie verhalen Joost! In Hoi An kun je hele mooie kleding laten maken, vorig jaar zijn we met 12kilo gekomen en met 40 kilo vertrokken uit Vietnam. Maatpak 80 euro, maar ik ben afgezet! -
30 Augustus 2006 - 16:22
Christien:
Heerlijk weer iets van jullie te horen.
Leuk dat jullie het naar je zin hebben en dat je een pret-verjaardag had. De ballonnen hebben dus een weg gevonden.
even een vraag: door wie of wat ben je gestoord?
Enne... spierpijn in de kuiten van de klimmetjes?
veel plezier nog samen en tot gauw, dikke knuffies -
30 Augustus 2006 - 19:53
Bep De Vos:
Hallo Joost
wat fijn dat je zo blij bent met je zus,en met haar zo kunt lachen.als je 80 bent weet je alles nog van deze reis,en vertel je het je kleinkinderen.
Hartelijke Groeten Bep de Vos(kennis van je ouders)
-
31 Augustus 2006 - 21:06
Tessa:
Hahahahaha Joost wat een ontzettend coole verhalen!!! Ga door ga door ga door! Oja, en nog gefeliciteerd natuurlijk. -
31 Augustus 2006 - 21:08
Tessa Weer:
Huh, ik lees nu opeens iets over een BAARD? Hihi, ik ben even sprakeloos. :-) -
02 September 2006 - 08:20
Christien:
Lieve Tessa, kijk op de site van Inge in het fotoboek en laat je verbazen! Een prachtige foto van Joost met baard.... en zijn prachtige zus natuurlijk.
Kun je alvast wennen, anders zou je hem niet herkennen. -
04 September 2006 - 18:48
Hans:
Hoi Joost, weer een leuk verhaal. Ik ga er van uit dat je er nog wel een paar meer kan plaatsen toch !?
Doeg, en ook een dikke kus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley