De laatste dagen in Istanbul

De laatste dagen in Istanbul waren mooi.
Maar eerst vertel ik nog even voor de kijkers thuis dat ik geld heb opgehaald op de Istiklal Cadessi met basken! Met mijn standbeeldact en gekke ogen en fluitend door mijn neus met een uurtje iets minder dan 9 lira opgehaald! Hardstikke goed dus! In de laatste weken veel leuke mensen ontmoet in het Mavi, waaronder:
Tim, NieuwZeelander en rugbyheld.
Melissa, een vriendin van Tarek, afkomstig uit Australie en thans woonachtig in Turkije omdat zij een Fransman tegen het lijf liep die het leuk vond om de Zijderoute met kamelen af te leggen. Zie het volgende bericht: Kamelen in Turkije.
Bonnie, een keigekke en spontane meid uit Nederland
Daniel, een mafkees uit Engeland die me een drietal verschrikkelijk groffe Arsenal-liederen heeft geleerd
Ahmet, een keigrappige Turk die teveel met Engelsen omgegaan is en daardoor net zo hard meezong met Daniel en mij
Maki, een hele lieve Japanse Shiatsu Tovenares die ook voet- en handreflexmassage-expert is en je ook in de knoop kan leggen met haar chiropractorpraktijken
Scott, de broer van Spencer. Scott heeft ervoor gezorgd dat de formulieren voor permanente residentie in Canada voor Tarek perfect in orde waren toen Tarek naar Ankara ging om geinterviewd te worden door de Canadese ambassade. Dat was overigens een succes: Tarek hield stug vol dat hij eigenlijk helemaal niet naar Canada wil omdat het daar veel te koud is en meteen wilde ze hem hebben! Hoera! Wat een idioot maar wel een Canadese. En daarom hebben Daniel en ik hem het 'God save the queen' geleerd aangezien alle Canadezen nog steeds onderdanen zijn van de Queen of England.
Enfin, ik ben nog met Ahmet, Tim en Scott naar een Fenerbahce basketbalwedstrijd geweest en dat was dikke pret. Turken maken er een feestje van als het daarom gaat. Geweldig! Sari, lacevert, en buyuk FENER!
(met een knipoog aan Serpil)
En toen was Istanbul bijna over, maar niet voor de laatste dagen: de GRANDE FINALE:
Na het afscheid bij ETB kwam namelijk Nella me opzoeken! Meteen vrijdagavond na mijn laatste werkdag zagen we elkaar in het Angels Home (waar anders). Omdat ik nog heel veel moest regelen hebben we elkaar niet heeeel veel gezien maar Nella het was heel leuk met je, bedankt weer! Maandag zijn we als laatste nog de Eyup Sultan Cami gaan bekijken en toen was daar ook weer het afscheid van Nella.
De laatste avond in Istanbul heb ik die maandag bij Arzu doorgebracht. Samen met Bonnie en Tarek hebben we gegeten en toen heb ik ook afscheid genomen van die lieve scheet van een Tarek. En het sneeuwde heus! En door de sneeuw liep Tarek verdrietig naar het hostel terug....
Ondertussen gingen wij natuurlijk vrolijk verder met ouwehoeren en uiteindelijk hebben we er een soort van pyjamaparty van gemaakt. Superleuk. De volgende ochtend ging Arzu al vroeg naar haar werk en heb ik ook Bonnie nog uitgezwaaid. Na de afwas ben ik nog geld gaan wisselen en heb een brief gepost en toen kwam ik op mijn weg naar Eminonu langs het MAVI GUESTHOUSE! Omdat ik geen afscheid had genomen van Ancelo en Sevim stapte ik naar binnen en trof daar een huilende Tarek aan. Hahaha! Na Tarek uitgelachen te hebben en hem uitgelegd dat we elkaar nog vaak zullen zien heb ik nog van een gratis ontbijtje van Can genoten, een goede lift-tip van Ancelo gekregen en uiteindelijk echt definitief afscheid genomen van iedereen. Voor de laatste keer een boot genomen over de Bosporus en daar begon het avontuur weer!!!!!!!!!